Estes días de Nadal son un pouco complicados para min e por iso teño isto un pouco abandonado. Espero volver con moita máis forza o próximo ano.
¡¡Feliz Aninovo 2006!!!
27.12.05
19.12.05
Hai amores...
Eu non fumo así que a historia que vai a continuación non é a miña. O que pasa é que de cando en vez algunha meiga boa e fermosa achegase a min e deixa as súas historias na pantalla.
Desexo que vos guste.
HAI AMORES ...
Agora que estamos tentados de volver cara á clandestinidade dos nosos primeiros encontros, decátome que un segundo non é un suspiro. É unha eternidade no limbo sen saborear o teu veleno.
Desta afastarémonos definitivamente, meu amor. Este 1 de xaneiro non será como tódolos que xa pasaron.
Desta vai...
E sei que no fondo será o mellor, levo anos escoitándoo de todo o mundo, mesmo cheguei a dicilo eu tamén case con convencemento.
Agora tamén o digo, cando outros xa lle puxeron caducidade a esta tolemia tola da que non me dou decidido a fuxir.
Roubaron nosa data, meu amor. Aquel ritual de cada primeiro de ano no que logo dunhas horas, mesmo dun mes ou seis de abstinencia, desesperaba por ter de novo lume na miña boca e corría ó teu carón para que naquel primeiro bico me inocularas un esvaído, mestura de morte e pracer, co que desculpar tanta escravitude.
Pero desta vai ir...
As historias decadentes e politicamente incorrectas xa non se aturan malia telas promovido dende que a muller é muller, e o home é home. Agora só nos quedaría o feble acougo duns bicos a correr detrás dun cristal. Ti máis eu expostos coma monstros de feira. Non quero que o noso remate así.
Hoxe todo o mundo ten que ser bo. Mesmo eu. E quero esquecerte, e respecta-lo meu corpo, e afastarme de ti, e chegar a aborrecerte tanto como te desexo.
Coido que desta vai...
Pero só de pensalo, meu tóxico amor, fai que che colla entre os dedos e che achegue ata os meus beizos mudados en chisqueiro para prenderte.
A xente comeza a mirarme mal. E teñen razón, esta dependencia noxenta non é doada de aturar, pero que me deixen envelenarme só durante uns días máis. A partires do 1 de xaneiro este corpo será todo deles. E meu.
Porque desta vai ir... por lei.
Desexo que vos guste.
HAI AMORES ...
Agora que estamos tentados de volver cara á clandestinidade dos nosos primeiros encontros, decátome que un segundo non é un suspiro. É unha eternidade no limbo sen saborear o teu veleno.
Desta afastarémonos definitivamente, meu amor. Este 1 de xaneiro non será como tódolos que xa pasaron.
Desta vai...
E sei que no fondo será o mellor, levo anos escoitándoo de todo o mundo, mesmo cheguei a dicilo eu tamén case con convencemento.
Agora tamén o digo, cando outros xa lle puxeron caducidade a esta tolemia tola da que non me dou decidido a fuxir.
Roubaron nosa data, meu amor. Aquel ritual de cada primeiro de ano no que logo dunhas horas, mesmo dun mes ou seis de abstinencia, desesperaba por ter de novo lume na miña boca e corría ó teu carón para que naquel primeiro bico me inocularas un esvaído, mestura de morte e pracer, co que desculpar tanta escravitude.
Pero desta vai ir...
As historias decadentes e politicamente incorrectas xa non se aturan malia telas promovido dende que a muller é muller, e o home é home. Agora só nos quedaría o feble acougo duns bicos a correr detrás dun cristal. Ti máis eu expostos coma monstros de feira. Non quero que o noso remate así.
Hoxe todo o mundo ten que ser bo. Mesmo eu. E quero esquecerte, e respecta-lo meu corpo, e afastarme de ti, e chegar a aborrecerte tanto como te desexo.
Coido que desta vai...
Pero só de pensalo, meu tóxico amor, fai que che colla entre os dedos e che achegue ata os meus beizos mudados en chisqueiro para prenderte.
A xente comeza a mirarme mal. E teñen razón, esta dependencia noxenta non é doada de aturar, pero que me deixen envelenarme só durante uns días máis. A partires do 1 de xaneiro este corpo será todo deles. E meu.
Porque desta vai ir... por lei.
9.12.05
Onde estaba cando mataron a Lennon?
Onte na Voz fixeron unha reportaxe na que lle facían esta pregunta a varias personalidades. Non recordo por onde andaba eu cando mataron a Lennon , seguramente a estudiar. Tampouco é que me afectara moito e das opinións da reportaxe quedo coa de Julián Hernández. A morte que levou fixo que nacera un mito que de seguir vivo quizais non chegara a tanto.
8.12.05
Illas Cies
Incrible historia a dos visóns americanos que nadaron ata as Illas Cies e hoxe en día forman unha colonia de 24000 exemplares. Estes visóns son un depredador moi perigoso que acaba con moitas das aves que alí aniñan. O peor é que moitos destes animais foron liberados por “ecoloxistas” que por saír nos periódicos están a por en perigo o ecosistema de moitas zoas de Galicia.
1.12.05
Pases pro bus
Lémbranme que fai vintecinco anos que comecei os meus estudios no instituto. O grito de “Pases pro Bus” foi un grito de guerra que aínda hoxe
recordan moitos vigueses. As asembleas de estudiantes e as “grilleras” eran parte da paisaxe diaria daqueles anos. Mais dun pai/nai de familia estaba eses días tirando pedras aos buses.
recordan moitos vigueses. As asembleas de estudiantes e as “grilleras” eran parte da paisaxe diaria daqueles anos. Mais dun pai/nai de familia estaba eses días tirando pedras aos buses.
Subscrever:
Mensagens (Atom)